Argus Akwarystyka zaprojektuje i zbuduje Twoje - akwarium morskie, akwarium roślinne, oczko wodne

Pseudotropheus demasoni

Pseudotropheus demasonizostał po raz pierwszy odkryty w Pombo Rocks w Tanzanii w 1993 roku. Ad Konings, który jako pierwszy opisał tę rybę, nazwał ją od imienia eksportera ryb Laifa DeMasona.

Zamieszkuje ona litoral skalny jeziora Malawi w regionach Pombo Rocks i Ndubmi Reef. Nigdy nie widziano tych ryb w grupach, ale bardzo często obserwowano dwa osobniki żerujące blisko siebie. Ryby te zajmują terytorium, którym najczęściej jest duży głaz lub kilka mniejszych. Żywią się głównie glonami w obrębie swojego terytorium. W jeziorze nie obserwowano agresywnych zachowań. Ze względu na swój sposób żywienia, ryby te występują głównie w płytszych partiach jeziora, choć młode osobniki spotykano nawet na głębokości 10m. Podczas odłowów liczba samców była najczęściej dwa razy większa od liczby samic, co może sugerować, iż samice inkubujące ikrę pozostają w ukryciu.

Ten niewielki pyszczak z grupy Mbuna osiąga w akwarium od 7 do 8cm, choć niektóre źródła mówią nawet o 10cm. Na wolności z reguły rośnie do nieco mniejszych rozmiarów. Ubarwienie: Ryba to posiada bardzo piękne ubarwienie. Zarówno samica jak i samiec są jasno błękitne z czarno-granatowymi pasami. Barwy te są niesłychanie ?żywe?, a ryba sprawia wrażenie lekko błyszczącej. Szczególnie intensywne kolory posiada dominujący samiec.

Rozróżnienie płci jest stosunkowo trudne. Są pewne subtelne różnice. Samce są z reguły większe i rosną szybciej, posiadają dłuższe płetwy odbytowe, a ich barwy są bardziej intensywne. Innym sposobem na rozróżnienie płci jest obserwacja zachowania ryb ? samce są bardziej terytorialne od samic i agresywne w stosunku do siebie. Ciekawy sposób rozróżniania płci przytacza jeden z amerykańskich hodowców. Otóż zauważył on, że w stresie samice szybciej tracą swoje ubarwienie. Tak więc, wkładając siatkę do akwarium obserwował on ryby. Ryby najintensywniej ubarwione i bardziej odważne z reguły są samcami.

W akwarium ryby te są agresywne, szczególnie w stosunku do przedstawicieli swojego gatunku. Dorosłe samce często zabijają siebie nawzajem, gdy akwarium jest zbyt małe. Jeśli zainteresowani jesteśmy posiadaniem kilku samców to wskazane jest trzymanie dużej grupy ryb z metodą kontrolowanego przerybienia, dzięki czemu agresja dominującego samca lub samców zostanie rozproszona na wiele ryb. Ważną cechą tej metody jest także fakt, że liczba możliwych do zajęcia terytoriów jest mniejsza od liczby potencjalnych kandydatów, co zmniejsza terytorializm ryb. W przypadku stosowania kontrolowanego przerybienia konieczne jest zapewnienie dużo wydajniejszej filtracji oraz częstszych podmian wody w połączeniu z czyszczeniem dna z wszelkich pozostałości. Należy jednak pamiętać, aby nie przekraczać pewnych rozsądnych granic, ponieważ stres towarzyszący rybom będzie tak duży, że ryby zatracą większość naturalnych zachowań oraz przestaną się rozmnażać, a ewentualne tarło i tak nie zostanie donoszone przez samicę w mocno przerybionym akwarium. Warto to jeszcze dodać, że w grupie hodowlanej powinno być więcej samic niż samców. Pożądany stosunek samców do samic to 1:3 - 1:4.
 Drugi polecany układ to jeden samiec i kilka samic. Posiadając jednego samca unikniemy walk o dominująca pozycję w stadzie z innymi samcami tego samego gatunku, choć oczywiście mogą zdarzać się walki z osobnikami innych gatunków, jeśli ryby te trzymamy w akwarium wielogatunkowym. W tym przypadku oczywiście możemy także zastosować metodę kontrolowanego przerybienia, ale dużo ciekawsze, ze względu na możliwość poczynienia interesujących obserwacji, wydaje się być umieszczenie mniejszej obsady w akwarium. Samce poszczególnych gatunków podzielą akwarium na swoje rewiry, zaspokajając w ten sposób swój terytorializm. Ustali się stosunkowo trwała hierarchia w stadzie, a zachowania ryb będą niemal identyczne jak w jeziorze Malawi. Reasumując należy brać pod uwagę, że mimo niewielkich rozmiarów ryba ta jest dość agresywna i terytorialna.

Identyczne jak w przypadku innych pyszczaków z jeziora Malawi. Samica inkubuje ikrę około czterech tygodni. W trakcie inkubacji samice często stają się terytorialne i agresywne w stosunku do innych samic, szczególnie do tych, które także noszą ikrę.

Podobnie jak większość ryb z rodzajuPsedotropheuswymaga diety niskoproteinowej. W skład jadłospisu powinny wchodzić głównie pokarmy roślinne np. sałata, szpinak itp. Rośliny te nie powinny rosnąć w pobliżu dróg, ponieważ mają one to do siebie, że łatwo gromadzą toksyczne substancje. Z pokarmów zastępczych szczególnie polecane są granulaty i płatki ze spiruliną lub wszelkie inne pokarmy wyprodukowane na bazie roślinnej. Granulaty przed podaniem rybom warto wcześniej namoczyć w jakimś niewielkim plastikowym pojemniku najlepiej w wodzie z akwarium. Ja dodatkowo dolewam niewielką ilość preparatu witaminowego w płynie, dzięki czemu ryby otrzymują niezbędną porcję witamin. Dietę można uzupełniać mrożoną artemią oraz cyklopem, choć akurat moje ryby zdecydowanie chętniej jedzą artemię. Zarówno artemię jak i cyklopa przed podaniem zalewam na krótki okres gorącą wodą. W żadnym wypadku nie należy podawać rybom pokarmów mięsnych jak np. serca wołowe lub rureczniki. Wyżej wymienione zasady żywieniowe mają zastosowanie do wszystkich pyszczaków zaliczanych do grupy Mbuna, czyli żyjących w litoralu skalnym i odżywiających się glonami oraz żyjącymi w nich bezkręgowcami. Uzasadnione jest to budową anatomiczną tych ryb. Jak większość zwierząt roślinożernych posiadają one bardzo długie jelita. Podawanie rybom roślinożernym pokarmów wysokokalorycznych powoduje wzdęcia i zaparcia, a w końcowym rezultacie jest przyczyną śmierci ryb.Pseudotropheus demasoniw porównaniu do innych pyszczaków, jest dużo mniej odporny na niewłaściwe żywienie i często podanie nawet niewielkiej ilości pokarmu mięsnego może wywołać negatywne efekty. Rybom dorosłym należy podawać niewielkie porcje pokarmu raz lub dwa razy dziennie. Ryb nie należy przekarmiać, ponieważ łatwo ulegają otłuszczeniu i unikają tarła.

Z racji swoich stosunkowo niewielkich rozmiarów, większość hodowców sugeruje, iż ryby te można hodować w akwariach o pojemności już od 150 litrów. Choć np. Jonas Vannar sugeruje raczej większe rozmiary akwarium - od 300 litrów. Ogólna zasada przy wyborze wymiarów akwarium jest podobna jak w przypadku wszystkich pyszczaków - im większe akwarium tym lepsze.

Tekst źródło Malawi.pl

Zdjęcia Aquarium Domain